
متولد سوم فروردین سال 1352 هستم، در شهر گرم و مهربانی که دشتهای وسیعش همیشه بوی گندم میدهد و با وجود نرگسزارهای بینظیر و کوچههای خاطرهانگیزش هنوز هم در هیچ نقشهای پیدا نیست، شهر بهبهان …


بالا نشین کواکب و تقدیر
آنجا نشسته به ناز
قبای شلاله دوزی شریف مردن
از خیاط خانه جلال و جبروت حضرتتان
چه به تن ما برازنده آمده بود
روزهای از یاد رفته ازل که
دستِ هنوز بیرون نرانده ما و دست متبرک شما در یک کاسه بود
کسی نبود ستون گمشدگانتان را بنویسد.
آنجا نوشته است «میانه خاور»
صبح زود یک روز آذرماه
ازچادر خدا بیرون رفت و هنوز هم به خانه برنگشته است…
ماهرخ غلامحسین پور
نویسنده، ویرایشگر متن، روزنامه نگار
بلاگ
آخرین نوشته ها و مطالب سایت رو می تونید از این بخش دنبال کنید.